CDMA (Code Division Multiple Access) tækni er háþróuð tækni sem er mikið notuð á sviði þráðlausra samskipta. Eftirfarandi er ítarleg greining á kostum og göllum CDMA tækni:
Kostur:
CDMA tækni gerir mörgum notendum kleift að senda gögn samtímis á sama tíðnisviði með dreifðu litrófsvinnslu, sem bætir litrófsnýtingu og kerfisgetu til muna. Fræðilega séð er afkastageta CDMA farsímakerfis 20 sinnum meiri en hliðræns nets, 10 sinnum meiri en hliðræns nets í raunverulegri notkun og 4-5 sinnum stærri en GSM.
CDMA notar dreifð litrófstækni til að lengja merkið yfir á breiðari tíðnisvið, þannig að þéttleiki merkjaaflsrófsins minnkar og bætir þannig getu gegn truflunum. Þetta gerir það að verkum að CDMA kerfið getur í raun staðist ýmsar mismunandi tíðni og sömu tíðni truflanir eins og þröngbandstruflanir og fjölbrautartruflanir.
Dreifða litrófstæknin í CDMA kerfinu gerir merkið mótað með gervihandahófskenndum kóða meðan á sendingu stendur og móttakandinn þarf sama gervihandahófskennda kóðann til að demodula upprunalega merkið og eykur þannig trúnað samskipta.
CDMA styður mjúka afhendingu, það er að farsímastöðin getur haldið samskiptum við margar stöðvar á sama tíma meðan á afhendingu stendur og mun ekki aftengjast upprunalegu stöðinni fyrr en stöðug tenging er komin á nýju stöðina. Þessi skiptihamur dregur úr möguleikum á truflunum á samskiptum og bætir samskiptagæði.
Afkastageta CDMA kerfisins er tengd hleðslu-til-þurrkhlutfalli í kerfinu. Þegar notendum fjölgar verður afkastageta kerfisins stillt á virkan hátt, sem dregur aðeins úr gæðum símtala án þess að loka fyrir rásir.
Vegna þess að CDMA hefur mikla bandbreidd, afldreifingu á breitt litróf, lítinn litrófsþéttleika afl og lítil truflun á þröngband hliðrænum kerfum, getur þetta tvennt átt sér stað saman og haft góða samhæfni.
CDMA tækni getur náð háhraða gagnaflutningi til að mæta þörfum notenda fyrir háskerpu myndband, hljóð og önnur stór umferðargagnasending.
Rekstrartíðni CDMA kerfisins er lægri en GSM, þannig að stöðvarbilið er almennt dreifður miðað við GSM, sem getur sparað kostnað við netbyggingu betur.
Ókostur:
Vegna þess að gögnin sem hver notandi sendir notar dreifð litrófstækni er gagnaflutningshraðinn tiltölulega lágur. Við mikla álagsaðstæður er hægt að takmarka kerfisgetu, sem hefur frekari áhrif á gagnaflutningshraða.
CDMA tækni þarf flóknari vélbúnaðar- og hugbúnaðarstuðning til að átta sig á ferli dreifingarsviðs, afdreifingar, kóðun, afkóðun osfrv., sem eykur framleiðslukostnað búnaðar.
Þrátt fyrir að CDMA krefjist ekki tíðniskipulagningar er frumuskipulagning flóknari. Vegna þess að allar grunnstöðvar nota sömu tíðni og trufla hver aðra, þarf ítarlega frumuskipulagningu til að tryggja raddgæði og kerfisgetu.
CDMA tækni er stjórnað af nokkrum helstu framleiðendum kjarna einkaleyfa og tæknistaðla, sem takmarkar að vissu marki opnun og samvirkni tækninnar.
CDMA tækni hefur umtalsverða kosti við að bæta kerfisgetu, getu gegn truflunum, trúnaði o.s.frv., en hún hefur einnig ókosti eins og lágan gagnaflutningshraða, háan búnaðarkostnað og flókið netskipulag. Í hagnýtri notkun þarf að vega þessa kosti og galla í samræmi við sérstakar aðstæður og þarf að taka sanngjarnt val.
